Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Think alternatively: Show must go on...

 "Βρεγμένη από τα νερά της θάλασσας, ταλαιπωρημένη από την μάχη που έδωσα με τα άγρια κύματα, βγήκα επιτέλους σε μια άγνωστη στεριά. Σε μια στεριά που μοιάζει απάτητη από τα πολλά βότσαλα και την έλλειψη της άμμου. Περπατώ και μου πονάνε οι πατούσες από το ανόμοιο έδαφος. Δεν μπορώ να περπατήσω μα κάνω κουράγιο να βρω μια γωνιά να ξαποστάσω. Έκανα ταξίδι αναψυχής σε γαλήνια νερά όταν ξαφνικά το χέρι που ακουμπούσε το δικό μου, έδωσε μια σπρωξιά στην πλάτη μου και με έριξε στον παγωμένο ωκεανό. Δεν μπορώ να γυρίσω να ξανακοιτάξω την θάλασσα. Δεν θέλω να δω την απόσταση που με διέλυσε κολυμπώντας. Κοιτάζω τον δρόμο μου μπροστά και είναι ομοίως μακρύς.
Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά προειδοποιώντας με πως την τσάκισα από την κούραση.
Το σημάδι στο χέρι μου... Αυτό το σημάδι που χάραξα θα μου θυμίζει πάντα την μεγάλη ευτυχία και τον αντίστοιχο πόνο της. <<Τι κάνεις εδώ;>> ρωτώ τον εαυτό μου...
<<Εδώ έπρεπε να καταλήξεις σήμερα για να πας πιο πέρα μεθαύριο...>> μου απαντά. 
Και εγώ βαδίζω μόνη. Με σκυφτό το κεφάλι. Σκέφτομαι πριν μιλήσω γιατί η κάθε λέξη μου με σταυρώνει. Στην πλάτη μου νιώθω ακόμη το σπρώξιμο από το χέρι.
<<Γιατί; Γιατί με έσπρωξες;>> αναρωτιέται ο μισός μου εαυτός.
<<Όλα γίνονται για κάποιον λόγο... Προχώρα!>> απαντά ο άλλος.
Σφίγγω για μια ακόμα φορά την καρδιά μου και δεν την αφήνω να χτυπήσει. Την τελευταία φορά ταξίδευε μαζί με το σώμα μου... Τώρα ταξιδεύει μόνο εκείνο."


(τα κείμενα "Think alternatively" αποτελούν κείμενα μη δημοσιευμένα τα οποία είναι φανταστικού χαρακτήρα και οποιαδήποτε ταύτιση με την πραγματικότητα, είναι εντελώς συμπτωματική)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου