Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Του Αγίου... ΒάλεΓιαΜέναΠίνω!



<<Ο έρωτας είναι ένας ωκεανός αισθημάτων που περιβάλλεται από έξοδα>> Thomas Dewar , 1864 - 1930, Βρετανός επιχειρηματίας 

<<Ξέρεις τι είναι ο έρωτας; Το άγριο μπλε της θάλασσας, το βαθύ κόκκινο της παπαρούνας, το φλύαρο πράσινο του λιβαδιού. Το μεθυσμένο πορτοκαλί του χειμωνιάτικου ήλιου>> 
Αλκυόνη Παπαδάκη 

Η χαρά των μαγαζιών και των ζαχαροπλαστείων. Τα εγκαίνια που κάνουν ξανά και ξανά κάθε χρόνο τα ανθοπωλεία για να ρίξει ο Βαλεντίνος την Βαλεντίνα και να της δείξει πόσο πιστός, καλοκάγαθος και ερωτευμένος είναι. Φεύγουν ντουζίνες τα τριαντάφυλλα και τα αρκουδάκια συνοδευόμενα από τα <<Σ'αγαπώ μωρό μου>> και τρέχουν σαν τρελές αυτές στους δρόμους να προλάβουν να ψωνίσουν για το βράδυ. Να κάνουν ετοιμασίες για να δείξουν με τον τρόπο τους και αυτές πόσο τρελά ερωτευμένες είναι με τους Βαλεντίνους τους. Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά, η κατάσταση. Και κάπου εκεί δίπλα από αυτά τα ερωτευμένα πιτσουνάκια, βλέπεις κάτι φατσούλες να δυσανασχετούν και να καταριούνται την ημέρα αυτή. Μιλάμε για τους ανθρώπους που δεν γιορτάζουν τον Άγιο Βαλεντίνο αλλά τον Άγιο ΒάλεΓιαΜέναΠίνω!


Χαίρονται με τις βιτρίνες, τις καρδούλες και τα σχετικά της ημέρας, λιώνουν με κάτι εκπλήξεις που συμβαίνουν μπροστά τους αλλά μέσα τους δυσανασχετούν λιγάκι. Όχι λόγω κακίας αλλά γιατί επέλεξαν εκείνοι ή κάποιος άλλος για εκείνους να είναι μόνοι αυτή την ημέρα. Μην νομίζετε, κάνουν και αυτοί τις ετοιμασίες τους. Περνάνε από το ζαχαροπλαστείο καμιά βόλτα, φεύγουν όλως τυχαίως με δυο κουτιά πάστες, παίρνουν προσπέκτους από την καλύτερη πιτσαρία της περιοχής και είναι έτοιμοι για την δική τους Valentine's night. Κοντά στον νου και η γνώση. Πάντα έχουν στο μυαλό πως παραπέρα κείτεται άλλο ένα μπακούρι σαν αυτούς που ετοιμάζει και αυτό την δική του βραδιά Αγίου Βαλεντίνου. <<Είσαι για κανένα ποτάκι αργάμιση το βράδυ να γιορτάσουμε μπακουροday Βαλεντίνου;>>. <<Μέσα>>.

Το κουδούνι χτύπησε και εκεί που έχεις μια μικρή ελπίδα πως κάποιος θυμήθηκε και εσένα τέτοια μέρα, δεν είναι άλλος από τον μεγαλύτερο έρωτά σου, τον ντελιβερά. Πάρε και ένα φιλοδώρημα έτσι επειδή δεν άργησες να μου φέρεις την πίτσα! Τρως την πίτσα, τρως και δυο-τρεις παστούλες, τελειώνει και ο κλασσικός 14rth February <<Σωματοφύλακας>> και αυτή η φωνή της Γουίτνει Χιούστον σε κάνει να μην θες να σταματήσεις να κλαις. Ανασκουμπώσου και πήγαινε για ποτό.

Βρίσκεις τον συνάδελφο μπακούρι σε μια γωνιά να κλαίει και αυτός την μοίρα του και αρχίζετε να λέτε τον δακρύβρεχτο πόνο σας. Ποιος έφταιγε, ποιος όχι, γιατί είσαι μόνος και στο τέλος καταλήγετε να είστε και οι δυο πολύ καλά παιδιά, να φιλιέστε σταυρωτά και να είστε τύφλα μεθυσμένοι. Και κάπου εδώ αρχίζει και ο μονόλογος του... μεθυσμένου:

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να προχωρήσω την ζωή μου με κάτι υποδεέστερο αυτού που είχα γιατί θα τον παιδέψω και δεν θα μπορώ να είμαι αυτό που θέλω να είμαι.

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να προχωρήσω την ζωή μου γιατί αν δεν ερωτευτείς και δεν ενθουσιαστείς εξαρχής, μην περιμένεις την φώτιση του Αγίου Πνεύματος.

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να προχωρήσω την ζωή μου γιατί δεν είμαι έτοιμη να δεσμευτώ (σ.σ όχι ότι πριν δεν ήμουν δεσμευμένη αλλά να, μεθυσμένη είμαι και πρέπει να συνεχίσω τον μονόλογό μου αγκαλιά με τον φίλο μου) και δεν είμαι έτοιμη να μου κάνει κουμάντο κάποιος.

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να δεσμευτώ γιατί δεν μπορείς να είσαι καψούρης με την πρώην και να σε φιλάει η νυν.

<<Συμφωνώ, συνέχισε δικέ μου ... χικ>>

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να γιορτάσω του Αγίου Βαλεντίνου με κλάματα γιατί δεν μου αξίζει να κλαίω αλλά να γελάω!

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να θέλω να προσέχω την διατροφή μου και ας έχω γίνει σαν γουρούνι γιατί μόνο με το φαΐ χαίρομαι!

•ΑΡΝΟΥΜΑΙ να θέλω να σταματήσω να πίνω απόψε για όλα αυτά που είπα πριν οπότε γεια μας!!!

Και κάπως έτσι βρίσκει το ξημέρωμα τον καημένο ελεύθερο Βαλεντίνο αρσενικού ή θηλυκού γένους. Λιώμα από το ποτό και με ένα κεφάλι γεμάτο νόμους του "αρνούμαι". Ξαπλώνει στο κρεβάτι για ύπνο με τα ρούχα ψελλίζοντας <<Βαλεντίνοι και βλακείες. Χικ>>. Μια διαρκή άρνηση από την αρχή έως το τέλος της ημέρας. Ε ναι, έτσι πρέπει! Εσείς γιορτάζετε αγκαλιά με σύντροφο και κάνετε αγαπούλες, το καημένο το μπακουράκι ποιος το σκέφτηκε; Ο ντελιβεράς και άλλος ένας συνάδελφος της ιδίας μοίρας. Δεν γουστάρει ο άνθρωπος σήμερα, τι να κάνουμε; Του χρόνου λοιπόν, με το καλό όλοι σας διπλοί (σ.σ όχι στο πάχος, σε άτομα)!

Χρόνια σας πολλά ερωτευμένοι και ερωτευμένες! Να είστε αγαπημένοι όλες τις 14ες ημέρες και των 12 μηνών...

Χρόνια πολλά μπακούρια μου, αγκαλιά με το ράφι και απόψε ενώ έχει αδειάσει ότι αλκοολούχο ποτό βρίσκεται επάνω του. Όπως και να'χει είτε έτσι είτε αλλιώς, όλοι γιορτάζουμε. Οι μεν τον έρωτα, οι δε την μοναξιά!

(το χιουμοριστικό άρθρο ¨Του Αγίου... ΒάλεΓιαΜέναΠίνω" δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2015 από το AridaiaNews.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου